18 grudnia w Szkole Głównej Handlowej odbyła się międzynarodowa konferencja z okazji 40-lecia podpisania Konwencji ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet CEDAW. Sytuacja kobiet w Polsce nadal jest zła. Są dyskryminowane na rynku pracy, zarabiają mniej niż mężczyźni, w większości wykonują bezpłatną pracę domową, ponoszą największą odpowiedzialność za pojawienie się dziecka w rodzinie. Czy jest szansa, że to się w końcu zmieni?
Trochę ciekawych danych i statystyk, które poruszone zostały na konferencji:
- kobiety w związkach i posiadające dzieci zarabiają 28% mniej niż mężczyźni, w sytuacji, gdy kobiety bezdzietne zarabiają mniej o 25% (za tę samą pracę);
- 90% kobiety w związkach opiekuje się dziećmi, a 82% zajmuje się sprzątaniem i gotowaniem;
- Polska znajduje się na 24 miejscu na 28 krajów UE w Gender Equality Index 2019 r.
- Zaledwie 11% kobiet w Polsce może pracować na część etatu, co w zdecydowany sposób utrudnia godzenie obowiązków zawodowych i macierzyńskich.
Te wszystkie dane pokazują, że kobiety nadal ponoszą tzw. „karę za macierzyństwo” – jak diagnozuje zjawisko tak powszechnie gorszej sytuacji matek dr Iga Magda.
Bardzo ciekawych elementem Gender Index Quality w tym roku było wprowadzenie obszaru work-life balance. W rankingu za 2019 r. Polska jest poniżej oczekiwań UE. Nadal możliwości elastycznego czasu i form pracy dla większości Polek (61%) i Polaków (55%) są niedostępne, mężczyźni wiąż w mniejszości korzystają z urlopów ojcowskich (12%) i rodzicielskich (4%).
- brak możliwości wzięcia urlopu rodzicielskiego, czyli osoby wskaźnik dotyczący osób niepracujących i bezrobotnych, wynosi dla Polski 27% w przypadku kobiet i 10% w przypadku mężczyzn.
Co na to decydenci?
- Prezydent m. st. Warszawy, Rafał Trzaskowski,wskazywał na konieczność wyrównania płac w urzędach miasta (przeprowadzony właśnie przez Ratusz audyt wskazał, ze luka płacowa wynosi obecnie 7%), budowę żłobków (temat bardzo szeroki, o którym wspominaliśmy nie raz. Dla nas ważna jest nie tylko dostępność ilościowa miejsc opieki dla maluchów, ale również ich jakość) oraz promowanie dobrych nawyków takich jak dzielenie obowiązków domowych między kobiety i mężczyzn.
- Marszałkini i kandydatka na urząd prezydenta, Małgorzata Kidawa-Błońska wskazywała na trzy priorytetowe dla niej obszary: 1. eliminację form przemocy seksualnej, 2. zmniejszenie form dyskryminacji zawodowej (likwidację tzw. „szklanego sufitu” i „lepkiej podłogi”; 3. likwidację luki płacowej.
- Rzecznik Praw Obywatelskich, Adam Bodnar, mówił przede wszystkim o promowaniu praw mężczyzn do urlopów związanych z opieką nad dzieckiem i ograniczaniem ich dyskryminacji w miejscu pracy w tym obszarze;
- Nicole Ameline – wiceprzewodnicząca komitetu CEDAW – wskazywała na konieczność zmiany paradygmatu, który pozwoli widzieć kobiety nie tylko jako ofiary, ale również jako liderki. Wg. niej kobiety powinny współrządzić we wszystkich obszarach i we wszystkich instytucjach, ale przede wszystkim standardem powinny być parytety w polityce, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym.
Podczas konferencji Pełnomocniczka Prezydenta m.st. Warszawy ds. Kobiet, Katarzyna Wilkołaska-Żukomska zaprezentowała fragment badania jakościowego przeprowadzonego na Warszawiankach w listopadzie tego roku, które jednoznacznie wskazują, że ich sytuacja zawodowa ulega znacznemu pogorszeniu w momencie zostania matką, a możliwość pogodzenia obowiązków rodzicielskich i zawodowych jest bardzo trudne.