Do końca września w Muzeum Azji i Pacyfiku można oglądać wystawę “Zabawa z kulturą”. To świetna okazja zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, aby poznać ten istotny element spuścizny kulturowej Azji i przekonać się, że zabawa jest jedną z najbardziej pierwotnych i uniwersalnych potrzeb człowieka. A przy okazji naprawdę można się pobawić!
Działające od 1973 roku Muzeum Azji i Pacyfiku im. Andrzeja Wawrzyniaka gromadzi i prezentuje zabytki kultur Azji, Oceanii i Australii. Obecnie dysponuje nowoczesną siedzibą na Solcu i powoli rozbudowuje swoją ekspozycję. Muzeum jest dostępne i odpowiednio przystosowane dla osób z ograniczoną mobilnością, również dla rodziców z wózkami dziecięcymi. Zbiory prezentowane są na parterze, muzeum dysponuje przestronną szatnią, w której można pozostawić wózek. Jest toaleta z przewijakiem i podestami dla maluchów. W Muzeum znajduje się też niewielka kawiarnia i sklepik.
Wystawa stała, “Strefa dźwięków”, poświęcona jest instrumentom muzycznym z różnych obszarów kulturowych i krajów. W niewielkiej salce zaprezentowano około 120 instrumentów muzycznych, ludowych i profesjonalnych. Wystawa jest ciekawie zaaranżowana, towarzyszą jej fotografie i multimedia (filmy, ekrany dotykowe). Na niektórych instrumentach można dodatkowo zagrać (np. “Wlazł kotek na płotek…”). “Strefa dźwięków” stanowi pierwszy etap tworzonej tu wystawy stałej, której koncepcja opiera się na pomyśle “podróży na Wschód”. Pozostałe zbiory muzealne (kolekcja liczy ponad 23000 obiektów) prezentowane są obecnie w ramach tematycznych ekspozycji czasowych, bez których oferta Muzeum wyglądałaby zdecydowanie zbyt skromnie. Warto więc śledzić kalendarz wystaw czasowych oraz propozycje warsztatów edukacyjnych Muzeum, skierowanych do przedszkolaków, uczniów i dorosłych (przykładowe tematy lekcji muzealnych to historia pisma, gry i zabawy azjatyckie czy kodeks świadomego turysty).
Wracając do najnowszej wystawy czasowej, “Zabawy z kulturą” to świetna propozycja na kreatywne i aktywne spędzenie czasu dla całej rodziny. Ma ona na celu pokazanie azjatyckich gier i zabawek w kontekście historycznym oraz jako nośnika treści kulturowych. Zobaczymy tu kolekcję planszówek i zabawek, w tym wiele eksponatów, które możemy samodzielnie wypróbować (czyt. “pobawić się”:). Jaki byłby sens z oglądania zabawek jedynie w gablotkach? Dzieci mają tu do dyspozycji swoisty plac zabaw: mogą poćwiczyć koncentrację podczas zabawy kendamą, ułożyć tangram na tablicy magnetycznej lub pograć w klasy. Dla rodziców będzie to powrót do czasów dzieciństwa i zabaw podwórkowych. Kto z nas nie robił figur ze sznurka, nie puszczał w wir “bączka”, nie grał w “zośkę”? Okazuje się, że te zabawy przebyły długą drogę w czasie i przestrzeni i dotarły do nas pod zmienionymi nazwami oraz często ze zmodyfikowanymi zasadami, niezmiennie jednak dają nam frajdę i wprawiają w dobry nastrój.
Pracownicy muzeum, w tym również kurator wystawy Tomasz Madej, ochoczo opowiadają o eksponatach i instruują w zakresie ich używania. Na ekranach puszczane są filmiki prezentujące grających i bawiących się mieszkańców Azji. Wystawa przeznaczona jest dla małych i dużych odbiorców, wydaje mi się jednak, że maluchy (poniżej 6 roku życia) mogą mieć problem ze zrozumieniem zasad niektórych gier lub frustrować się stopniem trudności zabaw. Ekspozycji towarzyszy publikacja pod tym samym tytułem (pod redakcją Tomasza Madeja), dostępna w muzealnym sklepiku.
Wszystkie wystawy w Muzeum Azji i Pacyfiku można zwiedzać od wtorku do niedzieli w godzinach 10:00-18:00. We wszystkie dni wstęp do Muzeum jest wolny.
Joanna Barczuk